κακομαχώ

κακομαχῶ, -έω (Α)

[κακόμαχος]

1. μάχομαι δόλια («πολλοὺς τῶν ἀθλητῶν ἑώρα κακομαχοῡντας», Λουκιαν.)

2. παλεύω, μάχομαι απεγνωσμένα.